Τα προηγούμενα δύο χρόνια ο κατασκευαστικός κλάδος εισήλθε σε μία εσωστρεφή κατάσταση που δεν την είχαμε δει για πολλά χρόνια. Η έλλειψη νέων έργων, οι πολλαπλές δικαστικές εμπλοκές και τα δομικά προβλήματα στην παραγωγή δημόσιων έργων, οδήγησε σε τέλμα τον κλάδο.
Το 2020, ενώ γενικά στην Ελλάδα η οικονομία μπήκε με το δεξί, στις κατασκευές συνεχίστηκε η ανομβρία και η αναζήτηση της επόμενης ημέρας. Η έλευση του κορονοϊού, δίνει ένα μεγάλο επιπρόσθετο χτύπημα στον τεχνικό κλάδο. Η ανάγκη ενός οδικού χάρτη που θα φέρει τις κατασκευές σε ένα άλλο, βιώσιμο επίπεδο, δεν είναι σχεδιαστικά απαιτητό, είναι μία ανάγκη για να μπορέσει την επαύριον της πανδημίας να σηκώσει τον κλάδο ο οποίος με τη σειρά του να σηκώσει την οικονομία. Ο ΕΣΒΥΚ πρίν μερικές ημέρες, εκπροσωπόντας ευρύτερα των κλάδο, σε επιστολή του στο υπουργείο ΥΠΟΜΕ, επεσήμανε την ανάγκη σχεδιασμού και προγραμματισμού.
Στη σημερινή οικονομική συγκυρία, η κρισιμότητα του να λειτουργήσουν με “τουρμπίνες” είναι κατά βάση μονόδρομος. Ο τουρισμός για φέτος δεν φαίνεται να μπορεί να δώσει τις υπεραξίες που έδινε τα τελευταία χρόνια και είναι επίσης άγνωστο πότε θα επιστρέψει στα επίπεδα του 2019.
Η δημιουργία θέσεων εργασίας που θα βοηθήσουν στην ανάκαμψη της οικονομίας είναι αναγκαία και οι υποδομές είναι ένα κλασσικό αποκούμπι μετά από μεγάλες κρίσεις.
ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ
Στη χώρα ανοίγεται μία μεγάλη ευκαιρία, ένα παράθυρο που δύσκολα θα το βρούμε τόσο ανοιχτό όσο σήμερα. Ήδη κυβερνητικά στελέχη μιλούν για την ανάγκη χαλάρωσης από πλευράς Ευρωπαϊκής Επιτροπής της ιδιαίτερα -και σε σημείο υπερβολής πολλές φορές- σχολαστικής διαδικασίας έγκρισης σημαντικών για τη χώρα έργων. Μία τέτοια κίνηση θα έφερνε γρήγορα αποτελέσματα στην παραγωγή έργων για τη χώρα.
Για παράδειγμα έχει ξεκινήσει εδώ και ένα έτος περίπου η διαπραγμάτευση για το βόρειο τμήμα του Ε65. Με τη συνήθη πρακτική μπορεί να φτάναμε ακόμα και στα 3 χρόνια (το είδαμε στο νότιο τμήμα αυτό). Πάνω από 1,5 έτος είναι κολλημένη η σύμβαση για το Θριάσιο Πεδίο, ενώ από ακτινογραφία με εξαντλητική αλληλογραφία περνάνε σχεδόν όλα τα έργα καταγράφοντας έτσι μεγάλες καθυστερήσεις στην υλοποίηση τους.
Η ανάγκη προγραμματισμού σειρά έργων μετά την πανδημία, είναι μία εξαιρετικά μεγάλη ευκαιρία που δίδεται στην Ευρώπη, άρα και στην Ελλάδα, στο να επενδύσουν σε νέα έργα υποδομής που θα φέρουν αποτελέσματα στην πραγματική οικονομία.
Είναι γνωστό από έρευνες πως για κάθε ευρώ που επενδύεται στις κατασκευές το ΑΕΠ αυξάνεται κατά 0,8 ευρώ. Αν υπάρξει ένας συντονισμένος καταιγισμός (κατά το δυνατόν φυσικά) τότε η επίδραση στο ΑΕΠ θα είναι εξαιρετικά σημαντική.
Στην κυβέρνηση αυτό φαίνεται να το γνωρίζουν καθώς δεν είναι τυχαίο ότι τέθηκε ως πρώτη προτεραιότητα το θέμα της επένδυσης του Ελληνικού, που είναι ο ορισμός της επένδυσης σε κατασκευές (τουλάχιστον στην πρώτη φάση και μέχρι την εκκίνηση λειτουργίας του). Αν παράλληλα με το Ελληνικό τρέξουν και άλλα σημαντικά αναπτυξιακά έργα θα δημιουργηθεί σχετικά γρήγορα και πάλι ένα θετικό για την οικονομία κλίμα.
ΒΑΣΙΚΑ ΕΡΓΑ
Σε αυτή τη χρονική συγκυρία, υπάρχει από παράγοντες της αγοράς το πιστεύω ότι μπορούν να τρέξουν έργα που μέχρι και πρόσφατα υπήρχε ευρεία αμφισβήτηση για την έγκριση τους. Είπαμε ήδη για το βόρειο τμήμα του Ε65, μία επένδυση 400εκατ.ευρώ. Μπορεί επίσης να δούμε το Ιωάννινα-Κακαβιά, την ολοκλήρωση των σιδηροδρομικών έργων μέχρι την Πάτρα, τη Γραμμή 4 του Μετρό με συμπληρωματικά έργα (όπως η σύνδεση με Κατεχάκη και δυτικά με τον Περισσό), οι επεκτάσεις του Μετρό Θεσσαλονίκης κ.α.
Επίσης στο τραπέζι του υπουργείου Υποδομών έχουν μπει οι επεκτάσεις του φυσικού αντικειμένου των συμβάσεων παραχώρησης αλλά και νέα έργα όπως η νέα σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκη-Καβάλα-Ξάνθη.
Σχεδόν όλοι οι φορείς του κατασκευαστικού κλάδου συγκλίνουν στην ανάγκη της κατάστρωσης ενός σχεδίου για την επόμενη μέρα των κατασκευών. Ενός σχεδιασμού που θα έχει ως στόχο την ανάδειξη των υποδομών και πάλι ως ισχυρού πυλώνα ανάπτυξης της χώρας.
Πηγή: Νίκος Καραγιάννης – ypodomes.com
