Μία νέα χρονιά έχει ξεκινήσει και τα πλάνα στο χώρο των κατασκευών παραμένουν πολλά. Το δύσκολο 2018 έμεινε πίσω μας και αυτό που περιμένουν πλέον στον ταλαιπωρημένο από την κρίση κλάδο είναι να υπάρξουν καλύτερες μέρες. Μέσα σε αυτό το πρώτο τρίμηνο του έτους περιμένουμε να στηθούν μεγάλα εργοτάξια σε έργα που υπεγράφησαν ή έχουν κάποιες τελευταίες εκκρεμότητες. Στα Σεπόλια για τη Σήραγγα, στο Λαμία-Ξυνιάδα, στην Κρήτη στο Καστέλι για το Αεροδρόμιο και στον Ασπρόπυργο για το Θριάσιο Εμπορευματικό Κέντρο.
Βέβαια αυτά δεν είναι αρκετά για να μπορέσει να επιβιώσει ένας τόσο μεγάλος κλάδος. Το 2019 αναμένεται να είναι η χρονιά για το Ελληνικό που μέσα από πολλές δυσκολίες και γραφειοκρατία να ξεκινήσει κάπου μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του 2019. Αυτό το έργο θα μπορούε να είναι ο καταλύτης των εξελίξεων για τον κατασκευαστικό κλάδο μιας και είναι τόσο μεγάλος ο όγκος του που θα μπορούσε να δώσει την ώθηση που χρειάζεται ο ημιθανής ιδιωτικός κλάδος των κατασκευών. Μόνο η πρώτη φάση των κατασκευών μπορεί να ξεπεράσει σε επενδύσεις τα 3δισ.ευρώ.
Με τα δομικά προβλήματα στους διαγωνισμούς έχουμε ασχοληθεί αρκετά και έχουμε επισημάνει εδώ και καιρό ότι οι υπερβολικά μεγάλες εκπτώσεις, στραγγαλίζουν τον κλάδο και τον κάνουν μη βιώσιμο. Είναι ένα μεγάλο ζήτημα που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ριζικά αν θέλουμε να δούμε καλύτερες μέρες σε γενικό πλαίσιο. Οι εκπτώσεις το 2018 κινήθηκαν πέρα από κάθε λογική και έφτασαν μέχρι και 75% της αρχικής αξίας ενός έργου.
Η χρονιά ξεκινά λοιπόν με αρκετά θέματα να είναι στο τραπέζι. Φέτος είναι και χρονιά εκλογών οπότε θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι, ανάλογα με το πότε θα διεξαχθούν για την επόμενη μέρα που εφόσον υπάρξει αλλαγή θα σημάνει και μία περίοδο αναμονής, όπως έχει γίνει πολλές φορές.
Το μεγάλο πρόβλημα που εστιάζεται όμως στις κατασκευές και που κατά την άποψη μου είναι ακόμα πιο σοβαρό και απο τις υπερβολικές εκπτώσεις, είναι η έλλειψη χρηματοδότησης. Μιλάμε για την ιδιωτική κατασκευή και στα ευτελή νούμερα στα οποία κινείται αλλά αν ψάξουμε λίγο πιο βαθιά για τον λόγο θα δούμε ότι απλά δεν υπάρχει χρηματοδότηση πλάνων. Δεν γίνεται ένας ολόκληρος κλάδος να περιμένει δημόσια ή ημιδημόσια έργα για να επιβιώσει. Μεγάλος παράγοντας θα είναι και η αυτορύθμιση του κλάδου που θα διορθώσει σημαντικά την σημερινή κατάσταση.
Νομίζω ότι είμαστε σε ένα κομβικό σημείο που θα πρέπει σοβαρά να ανοίξει η κουβέντα για την τραπεζική χρηματοδότηση νέων πλάνων ιδιωτικής κατασκευής. Χωρίς αυτή θα είναι ουτοπικό το ζήτημα της “άνοιξης” των κατασκευών.
Τέλος θα πρέπει να δούμε τις ευκαιρίες που ανοίγουν οι παγκόσμιες εξελίξεις. Η χώρα μας έχει μεγάλο κτιριακό δυναμικό, κυρίως από τις δεκαετίας 50-60-70 και 80 που μπορεί να αναβαθμιστεί ενεργειακά δίνοντας οξυγόνο στον κατασκευαστικό κλάδο. Τα έργα οδοφωτισμού, διαχείρισης απορριμμάτων, ΑΠΕ, αναπλάσεων μπορούν να δώσουν διεξόδους στο υπαρκτό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η αγορά.
Το σίγουρο είναι ότι το 2019 απέχει παρασάγκας από χρονιές όπως το 2012 ή το 2015. Η βελτίωση είναι εμφανής και θα πρέπει να το αναγνωρίσουμε αυτό. Θα πρέπει να δούμε και τη μεγάλη εικόνα. Η Ελλάδα δεν είναι η ψωροκώσταινα του παρελθόντος αλλά μία χώρα με σημαντικές υποδομές που την έχουν φέρει αρκετά κοντά σε άλλες Ευρωπαϊκές, δημιουργώντας προϋποθέσεις για υγιή ανάπτυξη. Δίκτυο αυτοκινητόδρομων, ένα πρώτο βελτιωμένο και συνεχώς αυξανόμενο μοντέρνο σιδηροδρομικό δίκτυο, αεροδρόμια και λιμάνια που συνεχώς αναπτύσσονται και βελτιώνονται, αστικές και αγροτικές υποδομές που βαίνουν προς το καλύτερο, ενέργεια που ολοένα και γίνεται πιο φιλική στο περιβάλλον με τα έργα ΑΠΕ να κερδίζουν συνεχώς έδαφος.
Κοιτάμε με αισιοδοξία αυτή τη νέα χρονιά, προσπαθούμε για το καλύτερο, προβληματιζόμαστε για τα κακώς κείμενα και πως να τα λύσουμε και τελικά βλέπουμε πως η χώρα μας μπορεί και θέλει να τα καταφέρει.
Πηγή: Νίκος Καραγιάννης-ypodomes.com
