Οδεύοντας προς τις εκλογές τα θέματα των υποδομών είναι μέσα στην ατζέντα των κομμάτων. Υποσχέσεις, θέσεις, διόδια και διαγωνισμοί συνθέτουν ένα σκηνικό το οποίο φαίνεται ότι μετά τις εκλογές θα δείξει τι αφήνει ως εκρεμμότητες και τι αφήνει ως προτεραιότητες.
Είναι αλήθεια ότι η χώρα έχει πλέον βελτιωμένες υποδομές τόσο στο οδικό όσο και στο σιδηροδρομικό της δίκτυο. Οι αερομεταφορές έχουν γίνει πεδίο ιδιωτικής πρωτοβουλίας σε Αθήνα, Ηράκλειο και 14 Περιφερειακά Αεροδρόμια. Γενικά θα σχολίαζε κάποιος η Ελλάδα έχει αλλάξει επίπεδο.
Αυτά όμως αφορούν τις υποδομές υπό λειτουργία και όταν μιλάμε για συγκοινωνιακές υποδομές, εννοούμε τις μεταφορές που είναι και οι ευνοούμενες από αυτή την εξέλιξη.
Αν γυρίσουμε στον κλάδο των υποδομών θα διαπιστώσουμε ότι πραγματικά τα πράγματα είναι δύσκολα. Ειδικά στο κομμάτι των μεγάλων υποδομών τα νέα έργα που έχουν ξεκινήσει την τελευταία διετία είναι η Σήραγγα Σεπολίων, 5 εργολαβίες του Πάτρα-Πύργος, το Λαμία-Ξυνιάδα και εσχάτως το Νέο Αεροδρόμιο στο Καστέλι. Ωστόσο αυτά τα έργα προφανώς δεν μπορούν να στηρίξουν ένα κλάδο την χρονική περίοδο μάλιστα που πολλά και μεγάλα έργα υποδομών ολοκληρώθηκαν, αφήνοντας εκτός επαγγέλματος χιλιάδες εργαζόμενους.
Για να απορροφηθούν θα χρειαστεί η εκκίνηση και άλλων μεγάλων έργων όπως η Γραμμή 4 του Μετρό που είναι άλλωστε και το μεγαλύτερο όλων των έργων με 1,8δισ.ευρώ, ο ΒΟΑΚ επίσης 1,5δισ.ευρώ, η Υποθαλάσσια Σαλαμίνας 400εκατ.ευρώ, το βόρειο τμήμα του Ε65 Τρίκαλα-Εγνατάι επίσης 400εκατ.ευρώ, οι 3 εργολαβίες του Πάτρα-Πύργος, το Άκτιο-Αμβρακία, το Καλαμάτα-Πύλος-Μεθώνη και κάποια σιδηροδρομικά έργα μικρότερης αξίας.
Από τις εκλογές της Κυριακής θα προκύψει μία νέα κυβέρνηση που θα κληθεί να τρέξει τάχιστα αυτά τα έργα και να δρομολογήσει μερικά ακόμα. Βοηθητικό στοιχείο σε αυτά θα είναι και το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Μεταφορών όπου θα υποδεικνύει τα σε προτεραιότητα έργα.
Αυτό που φαίνεται δύσκολο προς το παρόν είναι πως η αγορά θα καταφέρει να ξαναστήσει στα πόδια της την ιδιωτική κατασκευή. Εδώ και 10 χρόνια τα δημόσια έργα (κάθε είδους) έχουν μονοπωλήσει το ενδιαφέρον τους και όπως φαίνεται είμαστε σε μία κατάσταση που το θέμα της ανάστασης της “οικοδομής” με νέες βιώσιμες πολιτικές θα πρέπει να μπει στην ατζέντα. Μαζί, τα θέματα της ενεργειακής αναβάθμισης του κτιριακού δυναμικού της χώρας που είναι πλούσιο και που μπορεί να παίξει κρίσιμο ρόλο στον κατασκευαστικό κλάδο. Πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό θα παίξει και η μεγάλη επένδυση στο Ελληνικό, μία 100% ιδιωτική επένδυση που αναμένεται από τον κλάδο ως “μάννα εξ ουρανού”.
Τα θέματα που αναδείχθηκαν στο πρόσφατο Συνέδριο Υποδομών-Μεταφορών έβγαλε στην επιφάνει τις παθογένειες που κατατρέχουν τον κλάδο και το πόσο δύσκολα αντιμετωπίσιμα είναι όταν δεν υπάρχει δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ αγοράς και πολιτείας. Αυτό είναι το πρώτο κρίσιμο θέμα που θα πρέπει να διορθωθεί (και όχι να λυθεί) για να μπορέσει η επιχειρηματική κοινότητα να μπορεί πιο εύκολα να μεταφέρει τα αιτήματα και τις αγωνίες της στην πολιτεία και εκείνη με τη σειρά της να επειδικνύει ευελιξία και ρεαλισμό και να τα λύνει.
Πηγή: ypodomes.com
