Ενημερωτική ημερίδα για την παρουσίαση του σχεδίου νόμου με τίτλο: «Πλαίσιο αναζωογόνησης και αναπλάσεων αστικού χώρου. Βελτίωση και εκσυγχρονισμός των θεσμικών εργαλείων και των διαδικασιών για τον σχεδιασμό, τον επανασχεδιασμό και την υλοποίηση ολοκληρωμένων προγραμμάτων ανάπλασης με στόχο την αειφορία και την ανθεκτικότητα των οικισμών», πραγματοποιήθηκε χθες με πρωτοβουλία του Υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κου Γιώργου Δημαρά και τη στήριξη του Πράσινου Ταμείου. Όπως σχολίασε χαρακτηριστικά ο κος Δημαράς, είναι ένα νομοσχέδιο που αφορά όλους τους Έλληνες και ευελπιστεί ότι θα επιλύσει τις τρέχουσες παθογένειες προς όφελος των επόμενων γενεών.
Η χθεσινή εκδήλωση ανέδειξε τις πτυχές του σχεδίου νόμου ενώ φιλοξένησε τόσο φορείς της Αυτοδιοίκησης όσο και επιστημονικό προσωπικό, αποτυπώνοντας τη μεγάλη προσπάθεια που καταβλήθηκε με την αξιοποίηση της επιστημονικής γνώσης και την εμπειρία δεκάδων επιστημόνων εθελοντών και υπηρεσιακών για την ολοκλήρωση του νομοσχεδίου.
Αυτό που εκφράστηκε ως ελπίδα από όλους τους εμπλεκόμενους στην ανάπτυξή του, είναι η αξιοποίησή του ως ενός χρήσιμου εργαλείου για την προώθηση έργων αστικών αναπλάσεων στη χώρα, δεδομένου ότι ακόμα και σήμερα η έλλειψη κοινόχρηστων χώρων πρασίνου είναι μεγάλη, το κτιριακό δυναμικό γηρασμένο ενώ οι αναπλάσεις που βαίνουν τελικά προς υλοποίηση είναι συνήθως περιορισμένης κλίμακας και αφορούν εντοπισμένες παρεμβάσεις μικρών υποδομών πρασίνου, παιδικών χαρών κ.ά.
Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι η Αθήνα, η πρωτεύουσα και μεγαλύτερο πολεοδομικό συγκρότημα της χώρας είναι ουραγός σε πανευρωπαϊκό επίπεδο σε ποσοστό πρασίνου ανά κάτοικο εφόσον αυτό κυμαίνεται σε μόλις 1 τετραγωνικό μέτρο (ανά κάτοικο, προσεγγίζοντας στατιστικά πόλης που βρίσκεται σε έρημο) την ίδια στιγμή που σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες αγγίζει τα 9 έως 10 τ.μ. ανά κάτοικο.
Με το νέο σχέδιο νόμου επιδιώκεται, μεταξύ άλλων, η δραστική περικοπή των γραφειοκρατικών διαδικασιών όπως σε επίπεδο αδειοδοτήσεων και εμπλεκόμενων φορέων για τη λήψη αποφάσεων, οι οποίες προκαλούν μεγάλες καθυστερήσεις, η θέσπιση πολεοδομικών κινήτρων, η επίλυση ζητημάτων χρηματοδότησης ενώ παράλληλα επιχειρείται η αντιμετώπιση του πολύπλοκου καθεστώτος έγγειας ιδιοκτησίας (πολυδιάσπαση ιδιωτικών ιδιοκτησιών, ασφαλιστικά ταμεία, Στρατός, Εκκλησία, ΟΣΕ), που αποτελεί ακόμη έναν μείζονα ανασταλτικό παράγοντα στην υλοποίηση έργων με πολλαπλά θετικό αποτύπωμα, δεδομένου ότι κινητοποιούν ανθρώπινο και οικονομικό κεφάλαιο, παραδίδοντας περιβαλλοντικά φιλικές υποδομές προς χρήση από όλους τους πολίτες.
Ως ένας από τους κεντρικούς στόχους της όλης προσπάθειας προβλήθηκε η επαναφορά της έννοιας της «συμπαγούς» πόλης, βασισμένης στις αρχές της βιώσιμης κινητικότητας, της μείωσης των δαπανών και της ορθολογικής διαχείρισης των πόλεων, συνολικά, μέσα από την προστασία και ενίσχυση του φυσικού περιβάλλοντος εντός του αστικού ιστού και τη βελτίωση της αστικής κινητικότητας με την παράθεση συγκεκριμένων προτάσεων όπως η μίσθωση κενών και αναξιοποίητων οικοπέδων για κοινή προσωρινή χρήση, προγράμματα φύτευσης και την εισαγωγή πολεοδομικών κινήτρων για την διεύρυνση και απελευθέρωση του δημόσιου χώρου, με έμφαση στη δυνατότητα πεζής μετακίνησης, στην τόνωση της χρήσης του ποδηλάτου και τον ποιοτικό σχεδιασμό των μεγάλων μεταφορικών κόμβων.
Πηγή: Φίλιππος Παναγόπουλος-ypodomes.com
