Όπως επισημαίνει η Grant Thornton στη στήλη της Φοροδοξίες, πέραν του παρεχόμενου φορολογικού κινήτρου της επιπλέον εξωλογιστικής έκπτωσης 30% επί των δαπανών επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας των φαρμακευτικών επιχειρήσεων, θα παρέχεται και επιπλέον κίνητρο.
Οι φαρμακευτικές εταιρείες θα έχουν τη δυνατότητα να συμψηφίζουν το συνολικό ποσό της αυτόματης επιστροφής (clawback) της φαρμακευτικής δαπάνης του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και της νοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης, με το ποσό που αντιστοιχεί σε:
- Ποσοστό επί των δαπανών έρευνας και ανάπτυξης, περιλαμβανομένων των δαπανών για κλινικές δοκιμές, οι οποίες συνδέονται άμεσα με δραστηριότητες έρευνας και ανάπτυξης συγκεκριμένης στόχευσης και αιτιολογίας, και
- ποσοστό επί των δαπανών που αντιστοιχούν σε επενδυτικά σχέδια ανάπτυξης προϊόντων ή υπηρεσιών ή γραμμών παραγωγής.
Για το έτος 2019, το συνολικό ποσό των δαπανών το οποίο θα συμψηφιστεί, εντός του 2020, με την αυτόματη επιστροφή (clawback) φαρμακευτικής δαπάνης δεν δύναται να ξεπεράσει τα 50 εκ. ευρώ (Κ.Υ.Α. Αριθμ. Γ.Π. Β1.Β2/4577/2020).
Εφαρμογή επιεικέστερης διάταξης για αλληλέγγυα ευθύνη διοικούντων για πληρωμή φόρου
Καλούνται σε προθεσμία τριών μηνών από τη δημοσίευση του ν. 4646/2019, ήτοι έως 12.03.2020, να υποβάλλουν αίτηση για την εφαρμογή της ευνοϊκής διάταξης για την αλληλέγγυα ευθύνη, τα πρόσωπα στα οποία είχαν βεβαιωθεί σε βάρος τους οφειλές με βάση το προηγούμενο καθεστώς. Ειδικότερα, με βάση τη νέα διάταξη προβλέπονται ευμενέστερες προϋποθέσεις, όπως, μεταξύ άλλων, υποκειμενική ευθύνη, αντί της αντικειμενικής καθώς και ευθύνη μόνο για το διάστημα της θητείας τους.
Σε περίπτωση που δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που ορίζει η νέα διάταξη, δεν θεμελιώνεται αλληλέγγυα ευθύνη και αίρονται τα μέτρα που έχουν ληφθεί σε βάρος του προσώπου. Προβληματίζει η σύντομη προθεσμία που έχει δοθεί για την υποβολή της αίτησης από τον φορολογούμενο, δεδομένου ότι δεν έχουν δοθεί οδηγίες για την εφαρμογή της νέας διάταξης για την αλληλέγγυα ευθύνη με την έκδοση υπουργικής απόφασης.
Χρήση της τεχνητής διευθέτησης ως νομικής βάσης του καταλογισμού
Με βάση την διάταξη περί αγνόησης των τεχνικών διευθετήσεων από τη φορολογική αρχή επιβλήθηκε φόρος σε ατομική επιχείρηση για συναλλαγές με συνδεδεμένη εταιρεία. Ο προσφεύγων τηρούσε ατομική επιχείρηση και παράλληλα εταιρεία ΙΚΕ με ίδια δραστηριότητα και ο φορολογικός έλεγχος έκρινε ως τεχνητές διευθετήσεις τις συναλλαγές μεταξύ τους. Παράλληλα επέβαλε φόρο θεωρώντας ως υποτιμολογημένες τις πωλήσεις της ατομικής επιχείρησης προς την εταιρεία ιδιοκτησίας του.
Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος, και θεώρησε ότι οι συναλλαγές αποσκοπούσαν στη μεταφορά φορολογητέας ύλης από την ατομική επιχείρηση προς την συνδεδεμένη εταιρεία και ότι οι παραπάνω συναλλαγές δεν συνάδουν με μια συνήθη επιχειρηματική συμπεριφορά (ΔΕΔ Θεσ/νίκης 2631/2019). Άποψη μας είναι ότι υπάρχει μια σύγχυση ως προς την έννοια της τεχνητής διευθέτησης και την τήρηση της αρχής των ίσων αποστάσεων. Πρέπει η φορολογική αρχή να καταφεύγει με φειδώ στη διάταξη περί τεχνητών διευθετήσεων και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να παρέχει επαρκή τεκμηρίωση. Εν προκειμένω θα αρκούσε η εφαρμογή των διατάξεων περί ενδοομιλικών συναλλαγών.
Απαραίτητα στοιχεία τιμολογίου για την χορήγηση έκπτωσης της δαπάνης
Προκειμένου να καταστεί εφικτός ο έλεγχος της παραγωγικότητας της δαπάνης και να αναγνωριστεί η σχετική έκπτωση αυτής από τα ακαθάριστα έσοδα του φορολογούμενου, απαιτείται ο επαρκής προσδιορισμός των παρεχόμενων υπηρεσιών στο σχετικό τιμολόγιο που εκδίδεται.
Στην περίπτωση που διαπιστωθεί αοριστία ως προς την περιγραφή των υπηρεσιών που παρασχέθηκαν, αυτή καλύπτεται από αναφορά που γίνεται στο ίδιο το τιμολόγιο σε έγγραφη σύμβαση που έχει καταρτιστεί μεταξύ των μερών (ΣτΕ 1765/2019). Πλην των ανωτέρω, ενόψει μάλιστα της ψηφιοποίησης της διοίκησης και της εφαρμογής των ηλεκτρονικών βιβλίων, στην περίπτωση έκδοσης ηλεκτρονικού τιμολογίου θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και τα στοιχεία που απαιτούνται βάσει του ευρωπαϊκού προτύπου έκδοσης ηλεκτρονικών τιμολογίων (Α. 1017/2020).
Δυνατότητα εφάπαξ απόσβεσης παγίου
Παρέχεται στις επιχειρήσεις η δυνατότητα της εφάπαξ απόσβεσης παγίων περιουσιακών στοιχείων με αξία κτήσης μικρότερη από 1.500€ ακόμη και στην περίπτωση που για την απόκτηση περισσότερων παγίων εκδόθηκε ένα ενιαίο τιμολόγιο. Ειδικότερα, μοναδικό κριτήριο για την άσκηση του δικαιώματος απόσβεσης αποτελεί η αξία κτήσης του παγίου και δεν επηρεάζεται από το αν τα πάγια αποκτήθηκαν με ένα στοιχείο.
Στην εν λόγω υπόθεση η Φορολογική Διοίκηση δεν έκανε δεκτή την εφάπαξ απόσβεση παγίων που αφορούν αντικείμενα επίπλωσης ξενοδοχείου κρίνοντας ότι πρόκειται για ενιαίο σύνολο, το οποίο δεν επιδέχεται επιμέρους κατάτμησης. Αντίθετη άποψη εξέφρασε η ΔΕΔ, η οποία, αφού εξέτασε τα πραγματικά περιστατικά, έκρινε ότι είναι δυνατή η κατάτμηση, κάνοντας δεκτή την εφάπαξ απόσβεση, με την αιτιολογία ότι ακόμη και αν καταστραφεί ένα από τα συγκεκριμένα πάγια, δεν σημαίνει ότι καταστρέφονται τα υπόλοιπα (ΔΕΔ Α 646/2019).
