Ένας στους τρεις Έλληνες και συγκεκριμένα το 29%, εξακολουθεί να απέχει από τη χρήση του Διαδικτύου.

Μπορεί το ποσοστό των χρηστών στην Ελλάδα να αυξάνεται σταθερά και από 59,8% το 2015 να διαμορφώθηκε σε 62,2% το 2017 και να αυξήθηκε κατά 8,8% το 2019, φθάνοντας το 71%, ωστόσο, το ένα τρίτο του πληθυσμού παραμένει εκτός …σύνδεσης.

Οι Έλληνες βρίσκονται εκτός ψηφιακού περιβάλλοντος, κυρίως, για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι η έλλειψη ενδιαφέροντος και χρησιμότητας του Διαδικτύου (ποσοστό 46,7%), ενώ ο δεύτερος η απουσία τεχνικών γνώσεων ή και ο φόβος για την τεχνολογία (ποσοστό 35,7%).

Σε πολύ μικρότερα ποσοστά, οι ίδιοι οι πολίτες αναφέρουν ως αιτίες μη χρήσης του Internet, τη μη κατοχή συσκευής που επιτρέπει την πρόσβαση στο Διαδίκτυο, καθώς και την έλλειψη οικονομικών πόρων ή την αδυναμία να ανταπεξέλθουν στο συνδρομητικό κόστος σύνδεσης (4,4% και 4,2%). Σε ακόμη μικρότερο ποσοστό (1,4%), οι πολίτες δηλώνουν ότι το Διαδίκτυο απαιτεί αρκετό χρόνο, τον οποίο δεν διαθέτουν. Επιπλέον, η δήλωση “άλλοι λόγοι” αποτελεί την τέταρτη κατά σειρά αιτία μη χρήσης (σε ποσοστό 7,7%).

“Τα σχετικά υψηλά ποσοστά ψηφιακού “αναλφαβητισμού” και τα ποσοστά αυτών που “ανθίστανται” ή είναι “αποκλεισμένοι” από την τεχνολογία, τα οποία, αν και τα τελευταία χρόνια βαίνουν μειούμενα, υποδηλώνουν ότι η κοινωνία της πληροφορίας στη χώρα μας βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, με επιφυλακτικά ευνοϊκές προοπτικές ολοκλήρωσής της”, διαπιστώνει έρευνα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) για το World Internet Project (WIP), που δημοσιοποίησε χθες η διαΝΕΟσις.

Γυρίζουν την πλάτη στο Internet
Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον – όσο και δυσοίωνο – στοιχείο της έρευνας του ΕΚΚΕ για το World Internet Project (Το Διαδίκτυο στην Ελλάδα, που πραγματοποιήθηκε το διάστημα Απριλίου-Μαΐου 2019) δείχνει ότι ένα ποσοστό, που μπορεί να κυμαίνεται στο και 20%, θα εξακολουθήσει να βρίσκεται εκτός Διαδικτύου. Στο ποσοστό αυτό είναι που θα πρέπει να στραφούν οι όποιες προσπάθειες σύγκλισης στην πολιτική ατζέντα.

Σύμφωνα με την έρευνα, το υψηλότερο ποσοστό των μη χρηστών του Internet (59%) ανήκει στην ομάδα των 65+ ετών. Υπάρχει, δηλαδή, θετική συσχέτιση της μη χρήσης με τις μεγάλες ηλικίες. Τα ποσοστά των μη χρηστών μειώνονται στις μικρότερες ηλικίες, ήτοι 21,7% και 12,6% στις ομάδες των 55-64 και 45-54 ετών αντίστοιχα. Στις δε νεαρότερες ηλικιακές ομάδες τα ποσοστά μειώνονται σε πολύ μεγάλο βαθμό, φτάνοντας στο 0,9% στους νέους 15-24 ετών και στο 1,7% και 4,2% στους 25-34 και 35-44 ετών αντίστοιχα.

Η πλειοψηφία των μη χρηστών δεν έχει απασχόληση (84,1%): το 61,7% είναι συνταξιούχοι, το 14,1% ασχολείται με τα οικιακά ή τη φροντίδα άλλου προσώπου και το 6,9% είναι άνεργοι.

Έμπειροι χρήστες
Αν και το ποσοστό των μη χρηστών του Διαδικτύου παραμένει υψηλό στην Ελλάδα, στον αντίποδα, οι περισσότεροι Έλληνες αυτοπροσδιορίζονται ως αρκετά έμπειροι χρήστες, διαθέτοντας κατά μέσο όρο 12,5 χρόνια εμπειρίας χρήσης. Οι Έλληνες έχουν τα ίδια περίπου χρόνια εμπειρίας στο Διαδίκτυο με τους Γάλλους (13 έτη), υπερτερούν έναντι των Κύπριων (11 έτη) και κατατάσσονται χαμηλότερα από τους κατοίκους των ΗΠΑ (15 έτη).

Η περιφέρεια Αττικής συγκεντρώνει το υψηλότερο ποσοστό χρηστών με μακροχρόνια εμπειρία στο Διαδίκτυο (55,6%), γεγονός αναμενόμενο λόγω αφενός της πληθυσμιακής συγκέντρωσης και αφετέρου της συγκέντρωσης της οικονομικής δραστηριότητας. Οι Περιφέρειες με διευρυμένο τουριστικό τομέα, επίσης, συγκεντρώνουν υψηλά ποσοστά χρηστών με μακρόχρονη εμπειρία του διαδικτύου, όπως η Κρήτη (43,6%) και το Νότιο Αιγαίο (59,3%).

Στο μεταξύ, οι άνδρες εμφανίζουν περισσότερα χρόνια χρήσης του Διαδικτύου (51,7%) σε σχέση με τις γυναίκες, οι οποίες, πάντως, συγκεντρώνουν το υψηλότερο ποσοστό τους στην κατηγορία των νέων χρηστών (12,3%). Επίσης, η έρευνα διαπιστώνει θετική συσχέτιση μεταξύ μακροχρόνιας χρήσης του Διαδικτύου και υψηλότερου εκπαιδευτικού επιπέδου, καθώς και υψηλότερου μηνιαίου οικογενειακού εισοδήματος.

Πηγή: ΣΕΠΕ

Στη σκιά της πανδημίας και των συνεπειών της στην οικονομία, συνέχισε να κινείται η εγχώρια αγορά Πληροφορικής και Ανάπτυξης Λογισμικού τον Μάιο του 2020. Ο δείκτης επιχειρηματικών προσδοκιών στον κλάδο υποχώρησε αισθητά και διαμορφώθηκε στις 48,9 μονάδες, από 69 μονάδες τον Απρίλιο και σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα σε σχέση με έναν χρόνο νωρίτερα, όταν κινούνταν στις 87,1 μονάδες.

Οι κανονικές για την εποχή εκτιμήσεις για την τρέχουσα κατάσταση των επιχειρήσεων υποχώρησαν αισθητά και διαμορφώθηκαν στις -39 μονάδες, ενώ παράλληλα το ισοζύγιο των εκτιμήσεων για την τρέχουσα ζήτηση υποχώρησε χάνοντας 32 μονάδες, κινούμενο στις -39 μονάδες.

Σύμφωνα με την έκθεση Οικονομικής Συγκυρίας του ΙΟΒΕ για τον Μάιο, στις έντονα αρνητικές προβλέψεις για τη βραχυπρόθεσμη πορεία της ζήτησης καταγράφηκε οριακή κάμψη στις -45 μονάδες (από -43 μονάδες τον Απρίλιο). Παράλληλα, στις προβλέψεις για την απασχόληση του κλάδου, το θετικό ισοζύγιο εξασθένησε ελαφρά κατά 13 μονάδες και ισοσκελίστηκε. Ταυτόχρονα, οι αρνητικές προβλέψεις για τις τιμές υποχώρησαν στις -10 μονάδες (από -3 μονάδες έναν μήνα νωρίτερα).

Σχεδόν μια στις πέντε επιχειρήσεις του κλάδου δηλώνει απρόσκοπτη επιχειρηματική λειτουργία, με το 33% να επισημαίνει την ανεπάρκεια ζήτησης, ένα 7% την ανεπάρκεια κεφαλαίων κίνησης και το 37% άλλους συγκυριακούς παράγοντες ως βασικά προσκόμματα στη λειτουργία τους.

Το κλίμα στην Ελλάδα
Συνολικά, στην ελληνική αγορά καταγράφηκε έντονη υποχώρηση του οικονομικού κλίματος, με επιδείνωση των προσδοκιών σχεδόν σε όλους τους τομείς και στην καταναλωτική εμπιστοσύνη.

Ο δείκτης οικονομικού κλίματος επιδεινώθηκε έντονα τον Μάιο και υποχώρησε στις 88,5 μονάδες έναντι 99,3 μονάδων τον προηγούμενο μήνα. Επιδείνωση των προσδοκιών καταγράφηκε σε όλους τους τομείς πλην των Κατασκευών, με εντονότερη την υποχώρηση στις Υπηρεσίες και το Λιανικό Εμπόριο και ηπιότερη στη Βιομηχανία.

Στο μεταξύ, τον Μάιο καταγράφηκαν εντονότερες αρνητικές εκτιμήσεις, κυρίως, στο Λιανικό Εμπόριο και τις Υπηρεσίες, καθώς οι άλλοι τομείς και τα νοικοκυριά επηρεάστηκαν εντονότερα τον Απρίλιο. Αυτό συνέβη παρά το γεγονός ότι κατά τον Μάιο ξεκίνησε η σταδιακή αποκατάσταση της λειτουργίας κλάδων, που βρίσκονταν σε αναστολή δραστηριότητας.

“Το “άνοιγμα” δεν συνοδεύτηκε από κάμψη της απαισιοδοξίας, καθώς η κατανάλωση σε πολλούς κλάδους απέχει πολύ από τα επίπεδα της πριν τη νέα κρίση και οι αβεβαιότητες είναι ακόμα ισχυρές”, αναφέρει το ΙΟΒΕ.

Και προσθέτει: “σε κάθε περίπτωση, η επιδείνωση του οικονομικού κλίματος που καταγράφεται, υπογραμμίζει το βάθος της οικονομικής κρίσης, η οποία αναμένεται να έχει σημαντική διάρκεια και να επηρεάσει δομικά και όχι μόνο συγκυριακά όλους τους τομείς της οικονομίας”.

Η εικόνα στην Ε.Ε.
Ο δείκτης οικονομικού κλίματος έκανε τα πρώτα βήματα ανάκαμψης τον Μάιο τόσο στην Ευρωζώνη, όσο και στην Ε.Ε., μετά την κατάρρευση του Μαρτίου και Απριλίου, ως συνέπεια της πανδημίας. Στην Ευρωζώνη, ο δείκτης αυξήθηκε κατά 2,6 μονάδες και διαμορφώθηκε στις 67,5 μονάδες, ενώ στην Ε.Ε. η μείωση ήταν ελαφρώς μεγαλύτερη, κατά 2,9 μονάδες, με τον δείκτη να διαμορφώνεται στις 66,7 μονάδες.

Η βελτίωση των προσδοκιών στη Βιομηχανία (+5,0) και την καταναλωτική εμπιστοσύνη (+3,2) ήταν ήπια, ενώ στο Λιανικό εμπόριο (+0,4) οι προσδοκίες παρέμειναν ουσιαστικά αμετάβλητες, στις Κατασκευές (-1,3) παρουσιάστηκε μικρή υποχώρηση και στις Υπηρεσίες (-5,0) η επιδείνωση ήταν σχετικά εντονότερη.

Όσον αφορά στις πέντε μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης, ο δείκτης ενισχύθηκε εντονότερα στην Ολλανδία (+3,5), στη Γερμανία (+3,2) και στην Ισπανία (+1,6) και παράλληλα υποχώρησε οριακά στη Γαλλία (-0,3), ενώ η μη πραγματοποίηση της έρευνας τον Απρίλιο στην Ιταλία δεν επιτρέπει τη μηνιαία σύγκριση με τον τρέχοντα μήνα.

Πηγή: ΣΕΠΕ

Παρά την επιβράδυνση που προκάλεσε ο COVID-19 παγκοσμίως, ο κλάδος των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) αναμένεται να ανακάμψει σύντομα, καθώς τα κίνητρα για μακροπρόθεσμες επενδύσεις παραμένουν ισχυρά.

Αυτό προκύπτει σύμφωνα με την 55η έκδοση της έκθεσης της EY, Renewable Energy Country Attractiveness Index (RECAI), η οποία συνοδεύεται και από σχετική κατάταξη των 40 ελκυστικότερων χωρών για ΑΠΕ, παγκοσμίως.

Η έκθεση υπογραμμίζει ότι η κλιματική αλλαγή, και άλλα περιβαλλοντικά και κοινωνικά θέματα και ζητήματα διακυβέρνησης (Environmental, Social and Governance – ESG), αναγνωρίζονται ως ολοένα και πιο σημαντικοί παράγοντες για τη μελλοντική δυναμική μιας εταιρείας στη δημιουργία αξίας. Οι θεσμικοί επενδυτές απαιτούν από τις επιχειρήσεις, όχι μόνο αξιόλογα οικονομικά αποτελέσματα, αλλά, επίσης, να δημιουργούν θετικό αντίκτυπο στην κοινωνία.

Κατά συνέπεια, οι επιχειρήσεις πρέπει να επαναξιολογήσουν την εταιρική τους στρατηγική για μείωση των εκπομπών άνθρακα, να ενισχύσουν τις δομές εταιρικής διακυβέρνησή τους και να βελτιώσουν τις μεθόδους γνωστοποίησης των δράσεών τους για το κλίμα.

Αυτό, σύμφωνα με την ανάλυσή της ΕΥ, έχει ως αποτέλεσμα την κατανομή μεγαλύτερου μέρους κεφαλαίων στις υποδομές ΑΠΕ από τους θεσμικούς επενδυτές, προκειμένου να αντισταθμίσουν την κλιματική τους έκθεση.

Για πρώτη φορά από το 2016, οι ΗΠΑ βρέθηκαν ξανά στην πρώτη θέση του δείκτη ΑΠΕ της EY. Αυτό οφείλεται κυρίως στη βραχυπρόθεσμη παράταση του Production Tax Credit και στην μακροπρόθεσμη ανάπτυξη της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας, όπου σχεδιάζονται επενδύσεις ύψους 57 δις δολαρίων για την εγκατάσταση πάρκων έως και 30GW, μέχρι το 2030.

Η ανάπτυξη των ΑΠΕ στην Κίνα έχει επιβραδυνθεί, καθώς η κυβέρνηση σκοπεύει να διακόψει τις επιδοτήσεις, χάριν μίας ανταγωνιστικότερης εγχώριας αγοράς. Εξαιτίας αυτών των εξελίξεων, σε συνδυασμό με τη μειωμένη ζήτηση ως επίπτωση του COVID-19, η Κίνα βρέθηκε στη δεύτερη θέση της κατάταξης. Ωστόσο, οι προβλέψεις παραμένουν αισιόδοξες για τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη των ΑΠΕ στη χώρα.

Η Γαλλία ανέβηκε από την τέταρτη στην τρίτη θέση, εξασφαλίζοντας υψηλές τιμές για την ενέργεια και συμβόλαια ισχύος 1,4GW για παραγωγή αιολικής και ηλιακής ενέργειας, κατά την τελευταία Ανταγωνιστική Διαδικασία (auction), καθώς απεξαρτάται σταδιακά από την πυρηνική ενέργεια.

Το Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο βρίσκεται στην έκτη θέση του δείκτη, υπέβαλε μια πρόταση-ορόσημο για την επανένταξη χερσαίων αιολικών και ηλιακών έργων ενέργειας στην επόμενη Ανταγωνιστική Διαδικασία για Συμβόλαια Προσαύξησης Τιμής (contracts-for-difference auctions), ενθαρρύνοντας τη μεγαλύτερη και περισσότερο διαφοροποιημένη ανάπτυξη των ΑΠΕ.

Η Ισπανία ανέβηκε κατά τέσσερις θέσεις, και βρίσκεται πλέον στην 11η, παρά το ισχυρό πλήγμα που δέχθηκε από τον COVID-19, καθώς η κλιματική και η ενεργειακή πολιτική παραμένουν βασικές προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης συνεργασίας. Η χώρα έχει θέσει απαιτητικούς, αλλά εφικτούς στόχους για την αύξηση της αιολικής και της ηλιακής ενέργειας και οι περισσότεροι επενδυτές παραμένουν αισιόδοξοι για την μεσοπρόθεσμη ανάπτυξή της.

Η Ελλάδα υποχώρησε από την 31η στην 33η θέση της κατάταξης. Πρόκειται για την τρίτη, κατά σειρά, υποβάθμιση, σε σχέση με την 28η θέση στην οποία είχε βρεθεί η χώρα τον Νοέμβριο του 2018, όταν η έκθεση σημείωνε ότι η Ελλάδα είχε δημιουργήσει ένα πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον για τους διαγωνισμούς αιολικής και ηλιακής ενέργειας, στην προσπάθεια επίτευξης του στόχου της ΕΕ για συμμετοχή των ΑΠΕ κατά 18% μέχρι το 2020.

Η έκθεση εξετάζει πώς η αποθήκευση ηλιακής ενέργειας σε μεγάλη κλίμακα είναι σημαντική για την απομάκρυνση των συστημάτων ηλεκτρισμού από τον άνθρακα, καθώς και τις συνθήκες που απαιτούνται για την ενθάρρυνση επενδύσεων στην αποθήκευση ενέργειας σε επίπεδο εταιρειών κοινής ωφέλειας.

Καθώς τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας απομακρύνονται σταδιακά από τον άνθρακα, θα απαιτείται η αποθήκευση μεγαλύτερων ποσοτήτων ενέργειας και οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, καθώς και οι παραγωγοί ενέργειας, αυξάνουν σταδιακά τις επενδύσεις στην παραγωγή μπαταριών μεγάλης κλίμακας.

Σύμφωνα με την έκθεση, υπάρχουν σχέδια για την εγκατάσταση μπαταριών με χωρητικότητα αποθήκευσης 12,6GWh φέτος, καθιστώντας το 2020 χρονιά-ρεκόρ στην αύξηση της αποθήκευσης ενέργειας. Μακροπρόθεσμα, αναμένεται η αποθηκευτική χωρητικότητα να είναι 13 φορές μεγαλύτερη, από τις 17GWh σήμερα, στις 230GWh το 2025.

Σχολιάζοντας τα ευρήματα της έρευνας, ο κος Τάσος Ιωσηφίδης, Εταίρος και Επικεφαλής του Τμήματος Χρηματοοικονομικών Συμβούλων της ΕΥ Ελλάδος, αναφέρει: «Η χώρα μας έχει υποχωρήσει πέντε θέσεις στην κατάταξη τα τελευταία δυο χρόνια. Η γενναία απόφαση της κυβέρνησης, καθώς και της Διοίκησης της ΔΕΗ, για πλήρη απολιγνιτοποίηση μέχρι το 2028, δεν μπορεί παρά να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Δεν αρκεί, όμως, μονάχα αυτό.

Είναι ανάγκη να ενισχυθεί το νομοθετικό και ρυθμιστικό πλαίσιο, για να βελτιωθούν οι επιδόσεις της χώρας γενικότερα, μέσα από σημαντικές επενδύσεις στην αιολική και την ηλιακή ενέργεια. Εξίσου μεγάλη έμφαση θα πρέπει να δοθεί και στην αύξηση της χωρητικότητας αποθήκευσης ενέργειας, καθώς και στα έξυπνα δίκτυα και τις υποδομές μεταφοράς χαμηλών εκπομπών άνθρακα».