Επεκτείνεται και εκτός Αθήνας η επενδυτική δραστηριότητα της ισραηλινής BROWN HOTELS, με την απόκτηση ενός εμβληματικού ξενοδοχείου στους Αγίους Θεοδώρους Κορινθίας.

Σε απόσταση αναπνοής από την Αθήνα, η εταιρεία απέκτησε σύμφωνα με τις πληροφορίες το ιστορικό ξενοδοχείο “Χανικιάν”.

Μάλιστα στην πρόσοψή του έχει ήδη τοποθετηθεί πανό που ενημερώνει οτι “ένα ακόμη ξενοδοχείο του ομίλου Brown γεννιέται”.

Μάλιστα σύμφωνα με τοπική ιστοσελίδα, το Σεπτέμβριο είχε προηγηθεί συνάντηση μέλους της διοίκησης της Brown Hotels και εκπροσώπου του GCH HOTEL GROUP με το Δήμαρχο Λουτρακίου, κο Γκιώνη, τον οποίο και ενημέρωσε για τις επενδυτικές κινήσεις της εταιρείας.

Το ιστορικό ξενοδοχείο “Χανικιάν” ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του ’70 υπό τη διοίκηση τριών αδερφών αρμενικής καταγωγής. Τη δεκαετία του ’80 και κυριως ’90 όμως άρχισε η πτώση. Άλλαξε μάλιστα το 1988 και χέρια αλλά αυτό δεν κατέστησε δυνατόν να ξαναβρεί το ξενοδοχείο το βηματισμό του. Τελικά, το 2001 έκλεισε οριστικά.

Πλέον, φαίνεται ότι πλησιάζει η ώρα της επαναλειτουργίας του, με τις πληροφορίες να θέλουν να ολοκληρώνονται τα έργα ανακαίνισης (που έχουν ήδη αρχίσει) έως την έναρξη της επόμενης σεζόν.

Η στόχευση της Brown Hotels στην Ελλάδα

Η εταιρεία ισραηλινών συμφερόντων τρέχει ήδη σημαντικές τουριστικές επενδύσεις στην Αθήνα, με ιδιαίτερη έμφαση στην περιοχή πέριξ της Πλατείας Ομονοίας. 

Το πρώην Acropol στην Πειραιώς 1 στην Ομόνοια ξεκίνησε πλέον τη λειτουργία του ως Brown Acropol ενώ λίγο πιο μακριά το ιστορικό La Mirage βρίσκεται ήδη στο στάδιο της ανακαίνισης με στόχο το μετασχηματισμό του σε πολυτελές ξενοδοχείο.

To Βrown Acropol στην Ομόνοια

Στην ίδια περιοχή λειτουργεί επίσης εδώ και λίγο καιρό και το νέο DAVE Red Athens,  87 δωματίων, στη συμβολή των οδών Μαρίκας Κοτοπούλη και Βερανζέρου στην Ομόνοια.

Το DAVE Red Athens στην Ομόνοια

Τρανό παράδειγμα των θετικών επιπτώσεων των πρόσφατων μεταρρυθμίσεων στην αγορά καζίνο στην Ελλάδα αποτελεί ο διαγωνισμός για το IRC (Integrated Resort Casino) στο Ελληνικό, δήλωσε ο πρόεδρος της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων, κ. Ευάγγελος Καραγρηγορίου, κατά την ακρόασή του στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής.

Κατά τη διάρκεια της ακρόασης, που αφορούσε τις Εκθέσεις Πεπραγμένων για τα έτη 2017 και 2018, ο κος Καραγρηγορίου μίλησε για την αναθεώρηση του νομοθετικού πλαισίου για την αγορά των καζίνο στην Ελλάδα, με το νόμο 4512/2018, η οποία ανοίγει το δρόμο για νέες μεγάλες επενδύσεις στην Ελλάδα και τη σύνδεσή τους με το ελληνικό τουριστικό προϊόν, αλλά και για το γεγονός ότι έχουν θεσπιστεί και εφαρμόζονται αδιάβλητες διαδικασίες για τη χορήγηση νέων αδειών, ώστε να διασφαλίζεται το δημόσιο συμφέρον.

Συγκεκριμένα για το διαγωνισμό για το IRC στο Ελληνικό δήλωσε οτι “… σχεδιάστηκε από την ΕΕΕΠ εξαιρετικά προσεκτικά, για να διασφαλιστεί η μεγιστοποίηση του ενδιαφέροντος και της συμμετοχής, η μεγιστοποίηση της τεχνικής και της οικονομικής προσφοράς, για να διασφαλιστεί η μέγιστη διαφάνεια και ταχύτητα στη διαδικασία, όπως και εν τέλει έγινε, αφού δικαιωθήκαμε, σε όλες τις προσφυγές που δέχτηκε η διαδικασία, αλλά και λόγω της προσέλκυσης 2 μεγάλων σχημάτων διεθνούς βεληνεκούς, και άρα του ανταγωνισμού προέκυψε, και εν τέλει τη μεγιστοποίηση της προσφοράς σε εμπροσθοβαρή βάση τόσο στην επένδυση που δεσμεύεται ότι θα πραγματοποιήσει ο Προσωρινός Ανάδοχος στην πρώτη φάση όπου θα λειτουργήσει, όσο και στο τίμημα”, τόνισε και πρόσθεσε:

“Μια αδειοδότηση που η επιτυχία της ήταν πολυσύνθετη και με τεράστια αναπτυξιακή διάσταση αφού αποτελεί αναβλητική αίρεση για το ξεκίνημα της συνολικής επένδυσης του Ελληνικού.

Και για την οποία η συνεργασία της ΕΕΕΠ με τα αρμόδια Υπουργεία Ανάπτυξης και Οικονομικών ήταν και είναι εξαιρετικά παραγωγική και αποδοτική, λύνοντας άμεσα κάθε ζήτημα που απαιτούνταν. Αλλά και μια αδειοδότηση η οποία αυτή καθαυτή έχει σημαντικό επενδυτικό αντίκτυπο.

Έτσι η προσφορά που λάβαμε αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης για τις επενδυτικές προοπτικές της χώρας. Αφού δεν πρόκειται για ένα απλό καζίνο. Αλλά αφορά την ανάπτυξη, βάση των προδιαγραφών που ως ΕΕΕΠ θέσαμε μιας γιγαντιαίας επένδυσης τουριστικού χαρακτήρα από την Ένωση προσώπων που αναδείχτηκε Προσωρινός Ανάδοχος.

Μια επένδυσης που είναι greenfield, δηλαδή θα αναπτυχθεί εκ του μηδενός, με νέα κεφάλαια και προφανώς θα τονώσει και τον κατασκευαστικό κλάδο. Και που η τεχνική προσφορά ξεπέρασε σημαντικά τις ήδη μεγάλες προδιαγραφές που είχαμε θέσει.

Μιας επένδυσης που θα συμβάλλει στην αύξηση της επισκεψιμότητας της Αθήνας αλλά και την προσέλκυση εγχώριων και αλλοδαπών καταναλωτών υψηλού εισοδήματος. VIP πελατών. Στην αύξηση της μέσης τουριστικής δαπάνης. Στην επιμήκυνση του χρόνου παραμονής των επισκεπτών. Στην άμβλυνση της εποχικότητας του ελληνικού τουριστικού προϊόντος. Και φυσικά στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας”.

Μετά την πρόσφατη επιτυχή ολοκλήρωση του διαγωνισμού για την αξιοποίηση του Ξενία Χίου, η ΕΤΑΔ δρομολογεί και άλλα Ξενία προς αξιοποίηση.

Ήδη έχει προκηρυχθεί στην πλατφόρμα ηλεκτρονικών δημοπρασιών της ΕΤΑΔ www.e-publicrealestate.gr ο διαγωνισμός για το Ξενία Κομοτηνής. Έως τέλος Οκτωβρίου θα έχουν υποβληθεί οι προσφορές και αναμένονται εξελίξεις.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το επόμενο πιό ώριμο Ξενία είναι αυτό της Έδεσσας. Ενώ στη σειρά βρίσκονται άλλα τρία Ξενία, αυτά στην Κοζάνη, το Καλέντζι Αχαΐας και την Καστανιά Κορινθίας.

Υπενθυμίζουμε ότι πρόσφατα πέρασε στον Όμιλο Τσάκου το Ξενία της Χίου, με την υπογραφή της σχετικής σύμβασης ανάμεσα στον όμιλο και την ΕΤΑΔ.

Η ακμή και η πτώση των Ξενία

Τα Ξενία ήταν μέρος ενός ευρέος προγράμματος ανάδειξης του ελληνικού φυσικού κάλλους με σκοπό την ανάπτυξη του τουρισμού, τις δεκαετίες των ’50 και ’60.

Ήταν συνήθως μικρής δυναμικότητας (σε κλίνες) ξενοδοχεία με υψηλής ποιότητας service και παροχές. Όμως, ήταν επίσης σχεδιασμένα ώστε να δέχονται αρκετά επιπλέον κόσμο από τους ενοίκους τους, με στόχο την ομαλή ένταξή τους στην περιοχή και την τοπική οικονομία.

Το πρώτο Ξενία, που αποτέλεσε και το πρότυπο για τα υπόλοιπα, ήταν αυτό στην Άνδρο, το οποίο επιμελήθηκε ο αρχιτέκτονας, Άρης Κωνσταντινίδης.

Δυστυχώς από τη δεκαετία του ’80 άρχισε η σταδιακή παρακμή τους με αποτέλεσμα την οριστική τους εγκατάλειψη έως τη δεκαετία του ’90. Το τελευταίο Ξενία υπό κρατική λειτουργία έκλεισε το 1997 στο Παλιούρι της Χαλκιδικής.